1. sors , sortis, f. (v. 1. ... ... , 3: masa sors praedae, Ov. met. 13, 485: Saturni sors prima, erster Teil, erstes Kind, Ov. fast. ... ... epit. u. Suet.: humillimae sortis homo, Liv. epit.: sors tua mortalis, dein Stand ist ...
... um usw., Hor.: alteram fasciam ab altera parte super caput, führen, Cels.: u. so a ... ... usw., Cinarae breves annos fata dederunt, Hor.: ea fato quodam data nobis sors est, ut etc., Liv.: principatum fato dari, Suet.: quotiens fortuna ...
... , erfassen, umfassen, ergreifen, funem manu, Verg.: alterā manu orientem, alterā occidentem, Curt.: datas habenas manibus, Ov.: (alcis ... ... zufallen, palma frugum indubitata Italiam contigit, Plin. 18, 109: sors Tyrrhenum contigit, Vell. 1, 1. § 4: ut quemque sors contigerat, Dict. 5, 13 extr ...
onerōsus , a, um (onus), I) lästig, schwer, ... ... nec est quod verearis ne sit mihi onerosa ista donatio, Plin. ep.: onerosior altera sors est, Ov.: plus onerosus honor, Sidon.: perquam erat onerosum accusare ...